زخم پای دیابتی

پایش Diabetic یک مشکل جدی دیابت است که شرایط بیمار را بدتر می‌کند در حالی که تاثیر اجتماعی اجتماعی معنی‌داری دارد . هدف از این بررسی خلاصه کردن علل و مکانیسم‌های pathogenetic منجر به پای دیابتی و تمرکز بر مدیریت این مساله مهم سلامت است . افزایش آگاهی پزشکان و از این رو توانایی آن‌ها برای شناسایی پای پیاده در خطر ، " همراه با مراقبت پای مناسب ، ممکن است از ulceration پای دیابتی جلوگیری کند و در نتیجه خطر قطع عضو را کاهش دهد .

کلمات کلیدی : debridement ، پایش Diabetic ، Dressings ، Neuropathy ، Off ، loading ، Pathogenesis ، arterial محیطی ، ulceration بروید : مقدمه پای Diabetic یکی از مهم‌ترین و devastating عوارض دیابت است و به عنوان یک فوت تحت‌تاثیر ulceration که همراه با ناخوشی و / یا عروقی جانبی عضو پایین‌تر در بیمار مبتلا به دیابت است تعریف می‌شود . شیوع دیابت مبتلا به دیابت در جمعیت دیابتی ۴ تا ۱۰ درصد است ؛ وضعیت بیشتر در بیماران مسن‌تر معمول است [ ۱ - ۳ ] . تخمین زده می‌شود که حدود ۵ % از تمام بیماران مبتلا به دیابت دارای سابقه of هستند در حالی که ریسک عمر بیماران دیابتی در حال توسعه این پیچیدگی ۱۵ درصد است [ ۱ - ۳ ] .

اکثر ( ۶۰ تا ۸۰ درصد ) زخم‌های پا التیام خواهند یافت، در حالی که ۱۰ تا ۱۵ درصد از آن‌ها فعال باقی خواهند ماند و ۵ - ۲۴ درصد از آن‌ها در نهایت منجر به قطع عضو در مدت ۶ تا ۱۸ ماه پس از اولین ارزیابی خواهند شد . زخم‌های neuropathic بیشتر در طول یک دوره از ۲۰ هفته التیام می‌یابند ، در حالی که زخم neuroischemic طولانی‌تر می‌شود و اغلب منجر به قطع عضو می‌شود [ ۴ ] . مشخص شده‌است که ۴۰ - ۷۰ درصد از کل nontraumatic قطع عضو پایینی در بیماران مبتلا به دیابت وجود دارد [ ۵ ] . علاوه بر این، بسیاری از مطالعات گزارش داده‌اند که زخم‌های پا پیش از حدود ۸۵ درصد از همه اعضای قطع‌شده در بیماران دیابتی وجود دارد [ ۵ ] .

خطر مرگ پا و قطع عضو به سن و مدت دیابت افزایش می‌یابد [ ۶ ، ۷ ] . پیش‌گیری از پای دیابتی در نظر گرفتن تاثیر منفی بر کیفیت زندگی بیمار و بار اقتصادی مربوطه بر سیستم بهداشت و درمان ، حیاتی و حیاتی است ( ۸ ) .

ulceration پیاده Diabetic یک مشکل بزرگ سلامت است و مدیریت آن شامل یک رویکرد چند رشته‌ای است . هدف از این بررسی ارائه خلاصه‌ای از استراتژی‌های مدیریت فعلی زخم پای دیابتی ، از پیش‌گیری به گزینه‌های درمان است . نویسندگان معتقدند که ممکن است برای پزشکان مراقبت‌های اولیه ، پرستاران ، podiatrists ، diabetologists ، و جراحان عروق و همچنین تمام ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی که در پیش‌گیری یا مدیریت زخم پای دیابتی شرکت دارند ، مفید باشد .